BİR AHŞAP MAVİLİK

BİR AHŞAP MAVİLİK 

Bir ahşap mavilik-

ve Heybeli’de bir balkon.

Eğik açıyla gelince ışık demeti,

Renkler giyinirler-

en canlı elbiselerini.

Dik açıyla gelince ışık huzmesi-

renkler donuklaşırlar—

Sınıfta, tenefüsün gelmesini bekleyen çocuklar gibi…

Ve gün batımında,

Bir ahşap mavilikten denize bakan ev

Ve bir düşlük mavilik senin saçlarında son ışıklar…

Ama ay geceye hapsolmadan-

kurtarır saçlarının rengini.

Ve gün doğumunda-

geceden kalma anılar unutulur—

Bir günbatımına ışık olsun diye-

sabahın ahenkli çelişkisi.

Günbatımında aynı açıyla gelen ışıkta-

doğmak ve batmak—

Aydınlığıdır ruhun yüceliğinin-

duygularım- 'dan dolayı sevgilim—

Kılıktan kılığa giren bu mavilikten-

ahşap bir evin balkonunda—

Birlikte bir vapur seferi daha seyrederiz.






Doğan Sevimbike